Mathijs van der Ende loopt sinds februari stage bij de Buurtbomen Kansenkaart vanuit zijn opleiding tot Adviseur Duurzame Leefomgeving, van Yuverta. Om zichzelf uit te dagen ging hij een maand naar Griekenland, Hongarije en Roemenië om te onderzoeken hoe het in deze landen eigenlijk staat met de klimaatadaptatie. Mathijs vertelt wat hij hiervan heeft geleerd:

 “Mijn doel voor deze stage was om mezelf zo breed mogelijk te oriënteren op duurzaamheid. Lucy gaf me de opdracht mee om te letten op vormen van publieke vergroening in Oost-Europa en de rol van de burger hierin. Daarvan ben ik een aantal opvallende voorbeelden tegengekomen.

Roemenië

In Roemenië zag ik bij een gewoon flatgebouw een gezamenlijke tuin waar de omwonenden het regenwater deelden. Water werd door zelfgemaakte regenbuizen, met gaten erin, over de tuin heen verspreid, met meerdere regentonnen als eindpunt. In dat land was de kwaliteit van het kraanwater niet geschikt om te drinken, dus de mensen dronken uit waterflessen. Helaas zonder statiegeld of recycle-mogelijkheid. In deze tuin hadden de Roemenen als slimme oplossing deze flessen afgesneden om er kleine incubators voor plantjes van te maken.

Ellinikon

In Griekenland kwam ik in Athene een bijzonder oud vliegveld tegen waar verschillende projecten bouwden aan ‘de stad van de toekomst’, waar Grieken duurzaam kunnen wonen met toegankelijk openbaar vervoer. Dit getransformeerde vliegveld genaamd ‘Ellinikon’ krijgt woningen en winkels en heeft nu al een park dat te bezoeken is. Dankzij dit project groeien er weer inheemse planten, is er een betere bodemkwaliteit, een irrigatiesysteem onder en boven de grond en stromen de oude rivieren weer door het park. Bestaande vliegveldconstructies zijn nu publieke ruimtes.

In Hongarije bezocht ik scholen om met jongeren over duurzaamheid te praten. Ze vertelden trots te zijn op hun cultuur, maar zeker een generatiekloof te ervaren omdat het land weinig aan thema’s doet die zij belangrijk vinden, zoals duurzaamheid. Daarover was veel frustratie.

Terug in Nederland heb ik een grotere waardering voor hoe bewust we met duurzaamheid bezig zijn: elke vierkante meter wordt tactisch ingedeeld. In de landen die ik heb bezocht is er zoveel ruimte en groen dat hier minder aandacht voor is. Ook al kan het bij ons natuurlijk altijd nog beter.”